تنهاترین تنها

اگر کسی را داری که در این درهم ریختگیِ عاطفه‌ها به شیوه‌ای احمقانه دوستت دارد، احساس‌ش را جدی بگیر...وقتی بی‌حساب و کتاب چشم‌هایش فقط تو را می‌بینند و قلبش تو را می‌جوید،وفاداریش را قدر بدان...در روزگار عقل‌های محاسبه‌گر، کم‌ اند اینگونه دیوانه‌ها...اگر کسی را داری که به دور از بازی‌های مکارانه‌ی رابطه برایت عشق و نور می‌آورد، همان است که سال‌ها بعد در روزهای دلگیری و دلتنگی‌ات به او محتاج خواهی شد...او همان است که به تو آرامشی از جنس اصالت بشر خواهد داد...اگر چنین کسی را داری، در روز عشق دستش را بگیر و پله‌های پشت‌بام را با او بالا برو و فریاد بزن:دوستت دارم...طوری که صورت عبوس شهر از هجوم احساسات مردمش سرزنده شود...طوری که قلب شهر پر از آغوش و بوسه شود...طوری که حال شهر برانگیخته شود... + نوشته شده در پنجشنبه نوزدهم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 10 AM توسط حسن  |  تنهاترین تنها ...